Karabük'te depremde kaybettiği yakınlarına rağmen öğrencilerine faydalı olmaya çalışıyor

Kahramanmaraş'taki zelzelede 23 yakınını kaybeden Türke öğretmeni Mehmet Gedik, Karabük'te, LGS imtihanına girecek olan öğrencilerinin başarısı için çabalıyor.

6 Şubat’ta Kahramanmaraş merkezli meydana gelen sarsıntıların acısı tazeliğini koruyor.

O acıları yaşayanlardan biri de Karabük’te Hoca Ahmet Yesevi İmam Hatip Ortaokulu’nun Türkçe öğretmeni Mehmet Gedik oldu.

Sabah namazına kalktığı sırada bir yakınından telefona gelen ‘Sizinkiler iyi mi’ iletisi sonrası ne olduğunu anlayamadan televizyonu açınca acı gerçekle yüzleşen Mehmet öğretmen, üzerindeki şoku atlatarak Kahramanmaraş’ta yaşayan anne ve ağabeyi ile yakınlarına ulaşmak için telefonuna sarıldı.

Güçlükle ulaştığı ağabeyinden anne ve kendilerinin iyi olduğu karşılığını alsa da, merkezde oturan kız kardeşine ulaşamadıklarını tabir ederek, o gün yaşadıklarını anlattı.

"O anda çaresizliği, acizliğini iliklerine kadar hissediyorsun"

Mehmet Gedik, “Bir halde ağabeyime ulaştım annem ve kendilerinin iyi olduğunu söylediler lakin merkezde oturan kız kardeşime ulaşamamışlar. İçim rahat etmedi. Ben de öğleye hakikat Karabük’ten yola çıktım ancak gece yarısı 12 üzere Kahramanmaraş’a vardım. Annem ve abimlerin iyi olduğunu görünce bu sefer kız kardeşim aklıma gelince ağabeyimle onların bulunduğu binaya gittim, yerle bir olmuş. Yağmur yağıyor, insan o anda çaresizliği, acizliğini iliklerine kadar hissediyorsun. Bu sırada yeğenimin birinin enkazdan çıkarıp hastaneye kaldırıldığı bilgisini alınca ağabeyimle gittik ancak her yer ana baba günü aradık lakin bulamadık. Karabük’ten İhlas Off Road'tan arkadaşlarım da sabahına yetiştiler. İş makineleri enkaz başında bekliyor ancak onlarla ilgilenecek biri lazım. Kimse bir şey göstermeyince çabucak üzerine çıkıp onları yönlendirdim. Samanlıkta iğne arar üzere, kendi yakınının orada olduğunu da biliyorsun ancak bir umut da var içinde, boşluktur bir şey olmamıştır diye çalışıyorsun. Bu sırada öğleye yanlışsız abimin telefonu çaldı benim bu aileden hayatta kalan ve İstanbul Cerrahpaşa 4. sınıf öğrencisi yeğenim geceden gelmiş ve kardeşini hastanede bulmuş. 'Dayı yetişin biz Gaziantep’e gidiyoruz, kardeşimin yolda kalbi durdu' diye ağlamaklı haykırıyor. Çabucak ağabeyimle bir biçimde yolunu bulup Gaziantep’e ulaştık lakin kötü haberi aldık ve yeğenimin hayatını kaybettiğini öğrendim. Birinci şoku orada yaşadım. Cenazeyi alıp getirdik defnettik lakin bitmiyor öbür yeğenim kız kardeşim eniştem enkazın altında. Bir gün geçiyor bulamıyorsun artık iki, üç, dört derken bu süreçte yıpratıyor insanı. Öteki cenazeleri buluyoruz, bizimkilerin meşakkati yer katta olması. 8 katlı binanın 4 katı bir tarafa öbür 4 katı bir tarafa kaymış, karışmış. Kağıt üzere ve hayat boşluğu bile yok. Yedinci günün sonunda cenazelerimize ulaştık onları defnettik” dedi.

"Öğrencilerim bana terapi üzere geliyor"

Kendisi için çok yıpratıcı bir süreç olduğunu gözleri dolarak anlatan Mehmet Gedik, “Yeğenimin burada yalnızca anne, babası ve iki kardeşi değil, amcası, yengesi, kuzeni, babaannesi, dedesi ve halasını da enkazdan çıkarttık. Bayağı yıpratıcı bir süreçti ve bu toplamda 13 günü buldu. Benim şahsen birebir yakınım 23 kişiyi kaybettim lakin arkadaşlarım, sohbet ettiğim dostlarımla birlikte 50 kişiyi geçiyor. Süreç de devam ettiği için elden bir şey gelmiyor ancak aklıma öğrencilerim geldi. İçimde bir kor alev var lakin biz orta tatilden evvel veli ziyaretlerine başlamıştık ve aşikâr bir programlar dahilinde çalışmalarını ve son yılın ehemmiyetine değinmiştik. Orada artık kendime gelince bu çocuklarımın yanına gitmem gerekiyor diye düşündüm. Aslında bana da iyi geliyor. Öğretmenliği çok sevdiğim için sınıfa girdiğim an bütün kahırlarını, kaygılarını unutup geride bırakıyorsun. Ben Karabük’e dönme kararı alınca, hatta arkadaşlarımdan kimileri iyi değilsin biraz daha rapor al dinlen dediler. Düşündüğümde öğrencilerimle bu süreci daha kısa müddette atlatırım diye o denli bir karar alıp döndüm. Çocuklar da çok anlayışlı ve hepsi bana üzgünlüklerini aşikâr ediyorlar hem de bu türlü bir dayanak, moral kısa müddette açıkçası bana da terapi üzere oldu öğrencilerim. Artık daha uygunum ve her geçen gün üzerine koyuyorum” diye konuştu.

"Elimden geldiğince yararlı olmaya çalışacağım"

Görev yaptığı Hoca Ahmet Yesevi Ortaokulu’nda öğrencilerinin son yılı olduğundan LGS'ye gireceğini ve Türkçe branş dersi olduğundan kendinden kaynaklı bir meşakkat olmasını istemediğinden öğrencilere koştuğunu anlatan Gedik, "Tarifi olmayan bir acı lakin Allah’tan gelen bir durum olduğu için boynumuz kıldan ince deyip o imanla işin içinden çıkmaya çalışıyoruz. Vazifemizin başında okulda öğrencilerimi amaca kilitlemek zorundayım. Zira bizim bu yeni jenerasyona sağlam karakterli, işini düzgün yapan, dürüst bu türlü öğrencilere her zamankinden daha çok muhtaçlığımız var. Bizi bu türlü üzen beşerler, buna sebep olan beşerler, işini düzgün yapmayan, menfaati ve çıkarı olan beşerler olduğundan biz bu acıları yaşadık. Yoksa sarsıntı, mevt Allah’ın buyruğu. Onun için öğrencilerimin yanındayım ve elimden geldiğince yararlı olmaya çalışacağım. Bizim öğrencilerimiz pırlanta üzere hepsi birbirinden kıymetli, yalnızca bu devirde boşluk ve rehavet duygusu öğrencilerimizde gerilemeye neden oluyor. Ben de bunu bildiğim için onların benden kaynaklı bir kasveti olsun istemedim. Onlar hakikaten geleceğe dönük bir halde iyi bir liseyi kazandıklarında ben çok daha keyifli olacağım. Zira onları kendi yeğenlerimin yerine koyuyorum. Vefat eden yeğenimin biri üniversiteye hazırlanıyordu, başkası de 7. sınıf öğrencisiydi. Onları o formda düşünerek öğrencilerimi onların yerine koyup, onların başarılı olmaları beni daha da keyifli edecektir" şeklinde konuştu.