Sosyal medyada tartışma konusu olan çocuksuz restoran konseptini uzmanlar değerlendirdi

O saatte çocuğun restoranda işi ne? Alkollü yer ise hele.Buralarda sigara içiliyor, alkol kana girince konuşma adabı, üslubu değişiyor.

Bunlar çocuklara kötü örnek olabilecek durumlar. Çocuklar hele de küçük yaşlarda ise.

O nedenle gittiğiniz restoran ‘aile’ restoranı değilse ben çocukların o restorana alınmaması taraftarıyım.

Aile restoranıysa saat 19:00-20:00 saatler arasında. Hele bir de yüksek müzik varsa! Çocuk açısından çok kötü bir durum."

ÇOCUKSUZ BİR DÜNYA SEVİMSİZDİR

Psikiyatrist Prof. Dr. Arif Verimli, "Çocukların içinde olmadığı bir dünyayı cıvıltısız, renksiz ve ne palavra söyleyeyim sevimsiz buluyorum.

Çocuksuz, sessiz, kurallı, köşeli bir hayat usulünü benimsemiş şahıslar olabilir. Lakin bu formda bir ‘Çocuk kabul etmeyen restoran’ konsepti benim anlayışıma aksi.

Çocuklar akılsız ya da duygusuz değil. Bir yerden döndürüldüklerinde bunu anlar, incinirler. Ayrıyeten, her çocuk gittiği yeri birbirine katıyor diye bir şey yok.

Her çocuğun kendi karakteri var. Kapısına gittiğiniz yerden ‘Çocuk almıyoruz’ diye çevrilmek hem ebeveyn hem çocuk için büyük utanç."

ON BİNLERCE ‘AİLE’ RESTORANI VAR

Klinik Psikolog Emre Konuk bu tartışmanın kendisine ‘acayip’ geldiğini belirterek, “Sanki koskoca Türkiye’de bir tane restoran var da ‘Kabul edelim mi, etmeyelim mi?’ ya da bir kanun çıkarılacak da ‘Çocuklar girebilir mi giremez mi?’ onu tartışıyoruz.

Çocuğun olmadığı, müziğin çalınmadığı yer arayabilirler. Buna niçin müsaade verilmesin ki? Sonuçta genel bir durum değil.

Çocuklu ailelerin çocuklarıyla gidebileceği on binlerce 'aile' restoranı var. Sapanca’da büyük otellerden biri çocuk kabul etmez mesela.

Sakin bir hafta sonu geçirmek için Bir de kusura bakmayın ancak çocuklar bağırırlar, çağırırlar.

Birden fazla anne de ‘Dur, yapma’ demez. O nedenle sakin kalmak isteyenlerin bu taleplerini karşılayacak bir restoran olmalıdır.

Sonuçta çocukların haklarını elinden almıyoruz. Özgürlük ve seçenek olduğu sürece sorun görmüyorum.”

EBEVEYNLER HUDUT ÇİZMEYİ BİLMİYOR

Psikolog Ozanser Uğurlu, tartışmanın kültürel bir boyutu olduğunu belirterek, “Çocuk merkezli bir kültüre sahibiz.

Bu, tahminen genlerimizde bile var. Göçebeydik, tarım ile yerleştik. Çocuk da işte bu noktada aileyi genişleten ve bir ortada tutan bir nesne üzere görüldü.

Bireysellik/çocuğun bizim bir kesimimiz olmadığı, bir ebeveyne katabilecekleri, çocuklar ile münasebetin farklı kurulması üzere mevzularla toplum yeni tanışıyor. Bugünkü ebeveynlik stilimizin karman çorman olması da bu yüzden.”

“Adı üzerinde çocuk! Çocuk çocukluğunu yapacak. Burada dert ebeveynlerde. Kimileri çocuğu sorumsuz ve sınırsız yetiştiriyor.

Hudut çizmesini bilmeyen bir çocuk külfet olabilir. Çocuklu ailelerin restoran bulmakta ezası olmadığına nazaran birtakım yerlere de çocuk alınmayabilir.

Bunun ayrımcılık olduğunu söylemek biraz ileri değil mi? Sonuçta çocuk ırk ya da cinsiyet değil.”

KAYNAK: Hürriyet Gazetesi